Судалымны тудуп көрем, лама-башкым,
Шуру-чинчи эрегеңни үзүп көрем,
Шо-төлгең шишкип, шишкип октавыдам,
Соң даарта чүү боорун ожаап көрем.
Таринаңны номнап, номнап өттүр көрем,
Даяан кылып, келир үем чиге сөглем.
Аазаан кежииң бүтпезе-даа, ымзанмас мен.
Ал-ла бодум салымы-деп хүлээп аар мен.
Чүгле харын болган чүвээ дегбейн көр.
Чүрээм күжүр боду ону болгаар ыйнаан.
Нүгүл-бачыт, хайтаан үүле, эрткен үе…
Нүүрүм, бодум эрээдеп-даа чораай, хамаан.
Чурагайың ажыткаштың шинчип көрем,
Шупту чүүлдү чажырбайн сөглеп берем…
Кедилиг бе, кеди чок бе, – ажырбас оң.
Келир өйнүң кежиин меңээ йөрээп берем…
өске шүлүктерже>>>
